Opis i zdjęcia świerszczy

Świerszcze śpiewające od czasów starożytnych kojarzyło się to z domem i wygodą, a same owady nigdy nie powodowały dyskomfortu, wiele razy stawały się bohaterami dziecięcych bajek i kreskówek. Informacje o tym, jak wygląda krykiet, gdzie żyje i co jest interesujące, spodoba się wszystkim ciekawym czytelnikom.

Opis i typy

Świerszcze są bliskimi krewnymi koników polnych i należą do grupy długoskrzydłych ortoptera. Ich nazwa pochodzi od greckiego słowa „piosenkarz”.

Entomologiczni naukowcy wyróżniają kilka rodzin i odmian świerszczy:

• real - rodzina podzielona na 3 typy: ciasteczka, pole i wywodzą się z Dalekiego Wschodu;
• mrówki, zwane także mrówkami.

Krykiet domowy

Krykiet domowy to owad, którego ojczyzna jest uważana za Daleki Wschód i Afrykę Północną, gdzie od dawna mieszkają razem z ludźmi: w budynkach mieszkalnych i przemysłowych. W cieplejszych miesiącach świerszcze zbliżają się do natury, a wraz z nadejściem zimnej pogody wracają bliżej ciepła mieszkanie ludzkie. Na polu kopią norki o głębokości do 30 cm, a gdy wychodzisz na polowanie lub patrolujesz terytorium, zamykaj je trawą.

Jak widać na zdjęciu krykieta brownie, jest to owad w kolorze szaro-żółtym, ozdobiony różnobarwnymi i brązowymi plamami na ciele i trzema paskami na głowie w kształcie jajka, długość osoby dorosłej wynosi 15-25 mm. Oczy znajdują się po obu stronach głowy. Z przodu wystają długie wąsy, większe niż sam owad, służą jako narząd dotyku. Ciało jest pokryte specjalną chitynową skorupą, która chroni przed wpływami zewnętrznymi i zmniejsza utratę wilgoci w ciele.

Ten rodzaj krykieta ma skrzydła, które pomagają im latać w odpowiednie miejsce, po złożeniu wyglądają jak wydłużone ogony. Jednak te owady nie mogą naprawdę latać. Ma 3 pary kończyn: tylne są silniejsze - przeznaczone do skakania, przednie 2 pary - odgrywają rolę narządów słuchowych.

Tylko mężczyźni mogą wydawać dźwięki i „śpiewać”, których z powodzeniem używają, aby przyciągnąć uwagę kobiet i rozmnażać się. Aparat dźwiękowy świerszczy składa się z żyły stridulatoryjnej, która działa jak łuk, gdy ociera się o lewą elytrę owada.

Istnieją 3 rodzaje sygnałów dźwiękowych: podczas poszukiwania kobiet, podczas zalotów i „wrogich” dźwięków, które zniechęcają innych kandydatów do roli zalotników.

Ciekawe!

Wiele starożytnych wierzeń mówi, że jeśli w domu pojawi się krykiet, przynosi szczęście i szczęście, chroni mieszkańców przed złem, chorobami, a kobiety w ciąży są „obiecane” łatwym porodom. Dlatego nie jest zwyczajowo pozbywać się takich „wokalistów” jak niechciani goście. Jednak nie wszyscy właściciele lubią arie owadów, które zakłócają sen. Dlatego ludzie wolą aby pozbyć się śpiewających świerszczy osiadłych w mieszkaniu.

W przeciwieństwie do owadów domowych, które osiadły w ogrodzie i rozmnożyły się w dużych ilościach, świerszcze mogą stać się szkodnikami, gryząc warzywa, zwłaszcza melony.

Pole do krykieta: zdjęcie i opis

Owady tego gatunku występują powszechnie w południowej i środkowej Europie, Azji Mniejszej i Azji Zachodniej oraz Afryce Północnej. Siedliska - pola i łąki dobrze oświetlone słońcem, lasy sosnowe, w których nory osiągają głębokość do 20 cm.

Rozmiar świerszcza polowego jest większy w porównaniu z innymi gatunkami: samice - 17–22 mm, samce - nieco większe (do 26 mm). Kolor nadwozia jest czarny z połyskiem, czasem brązowy, ozdobiony pomarańczowymi plamami. Głowa jest zaokrąglona z dwiema antenami, antenami, na czole 3 ocelli (proste oczy).

Owady są wszystkożerne, ale wolą jeść liście i korzenie roślin zielnych, od czasu do czasu łapać małych przedstawicieli fauny lub jeść ich zwłoki.

Pytanie Cricket

Dalekowschodni lub łodyga należy do rodziny prawdziwych świerszczy, inna nazwa to „Orientalny trębacz”. Owady mają jasnozielony wydłużony tułów o długości do 13 mm; czarny pasek biegnie wzdłuż dolnej części brzucha.

Otrzymali swoje imię, ponieważ samice składają jaja w łodygach lub ogonkach roślin, w każdym sprzęgle - 2-4 sztuki. Larwy wyłaniają się z jaj w połowie lata, mają mniejszy rozmiar w porównaniu z dorosłymi, skrzydła są obecne w postaci primordii. Od sierpnia do września zmieniają się w dorosłych.

Druga nazwa wskazuje, gdzie mieszka krykiet: mieszka na Dalekim Wschodzie Rosji, a także w Chinach i Japonii.

Mrówki

Najmniejsze - świerszcze mrówkowe - osiągają 3-5 mm, nie mają skrzydeł, z wyglądu wyglądają jak nimfy karalucha. Nie są w stanie wydawać żadnych dźwięków i nawet ich nie słyszą.

Ta rodzina mieszka w Ameryce Południowej, gdzie odkrył ją entomolog ze Szwajcarii A. de Saussure pod koniec XIX wieku. Teraz gatunek ten występuje również w Europie. Ich miejsce zamieszkania wiąże się z gniazdami mrówek: larwami i dorosłymi zimują w mrowisku, cykl rozwojowy larw z jaj trwa 24 miesiące. i składa się z 5 etapów.

Ile żyje świerszczy, ulubione siedliska

Siedlisko takich owadów obejmuje prawie wszystkie kraje Europy, Afryki Północnej i Azji, a także południową Australię. Ostatnio pojawili się w Ameryce, gdzie zostali sprowadzeni przez imigrantów z krajów europejskich.

Żywotność krykieta domowego wynosi 1,5–3 miesiące, pola polowego - do 15 (w tym hibernacji), a u owadów tropikalnych może wynosić 7 miesięcy.

Domowe świerszcze wolą mieszkać w pobliżu domów ludzi. Należą do wszystkożernych owadów, które są w stanie jeść zarówno pokarm roślinny, jak i zwierzęcy. Pożywiając się, polują na małe bezkręgowce, które mogą jeść inne mniejsze owady.

Ciekawe!

Świerszcze w niektórych sytuacjach mogą atakować swoich braci, jedząc małych krewnych, co z natury jest szeroko rozpowszechnione i nazywa się kanibalizmem.

Optymalna temperatura dla życia krykieta wynosi nie mniej niż + 20ºС; po zmniejszeniu owad prowadzi siedzący tryb życia, żyje bez jedzenia (nawet larwy przestają się rozwijać), a kiedy spada do minus, hibernuje.

Często osiedlają się nie tylko w domach, ale także w starych budynkach, lubią wysoką wilgotność, szukają pęknięć i chodników do życia. W miastach znajdują się na wyższych piętrach budynków mieszkalnych, czasem samotny krykiet osiada nawet na balkonie, ale mimo to wolą wilgotne i ciepłe piwnice lub kotłownie.

Uwaga!

Na Wschodzie miejscowa ludność uważa „śpiewanie” świerszczy za symbol pokoju i wygody: w Japonii i Chinach niektórzy kochankowie trzymają je jako zwierzęta domowe w małych klatkach, szczególnie do słuchania „piosenek”. W Ameryce Północnej takie owady są wykorzystywane jako przynęta do łowienia ryb, aw krajach azjatyckich są one spożywane.

Hodowla krykieta

Świerszcze należą do poligamicznych owadów, tj. Jeden samiec zajmuje określone terytorium, na którym żyje kilka samic, tworząc mały harem.Podczas próby zabójstwa przez nieznajomych z pewnością załatwią sprawę przez walkę, podczas której odgryzają sobie nawzajem łapy lub wąsy i walą głowami. Po wygraniu mężczyzna często zjada przeciwnika.

Ciekawe!

Taki spektakl przyciąga fanów emocji, które w niektórych krajach organizują nawet zawody i walki ze świerszczami. Ponadto dla owadów przygotowujących się do walki wymyślono specjalną dietę, a przed rozpoczęciem samce umawiają się z samicami, aby stymulować agresję.

Proces rozmnażania może zachodzić przez cały rok, ale maksymalna aktywność seksualna objawia się w lecie. Krycie odbywa się zwykle w norce, gdzie samica przychodzi po usłyszeniu „trylu” pana młodego.

Kilka dni po zapłodnieniu samica składa jaja w przygotowanej w ziemi dziurze, przebijając glebę długim owipositorem. Liczba jaj zależy od temperatury: im wyższa, tym więcej. Zwykle mieści się w zakresie 50-200 sztuk. W południowym klimacie sprzęgło składa się z 500-600 jaj. W kształcie przypominają małe białe banany.

Po 1-12 tygodniach, w zależności od reżimu temperaturowego, pojawiają się nimfy, które w pierwszych dniach są ukryte w norce lub pod kamieniami, stadium poczwarek jest nieobecne. Larwy są zwykle bezskrzydłe i mniejsze, w przeciwnym razie są podobne do dorosłych. Larwa krykieta zrzuca 9–11 razy podczas wzrostu i dopiero po 1,5 miesiąca. staje się dojrzały seksualnie. Po każdej zmianie skorupy owad wygląda jak biały świerszcz z rozpostartymi skrzydłami.

Uwaga!

Największy krykiet odkrył strażnik w parku w Nowej Zelandii, któremu udało się nakarmić go marchewką. Rozmiar owada miał 18 cm długości.

Rosnące świerszcze w domu

W ostatnich latach popularna stała się hodowla wielu gatunków owadów w insektariach rozmieszczonych w mieszkaniu. Świerszcze łatwo zapuszczają korzenie w domu, a ich hodowla nie jest trudna. Celem ich uprawy jest często przygotowywanie pokarmu dla innych zwierząt domowych: jaszczurek, płazów, ptaków lub gadów, które żywią się owadami.

Owadarium jest wykonane ze szkła lub tworzywa sztucznego, dno pokryte jest mieszaniną torfu i piasku, instalacja żarówek do oświetlenia i ogrzewania, wentylacja jest obowiązkowa, optymalna wilgotność nie przekracza 40%. W jednym pojemniku można sadzić nie więcej niż 3 mężczyzn i 15 kobiet.

W insektarium karmi się je owsianką, resztkami warzyw i owoców, czasami dają karmę dla kotów lub karmę dla niemowląt, bułkę tartą i paluszki kukurydziane jako deser, jabłka i marchewki - w małych porcjach w postaci startej.

Pamiętaj, aby mieć w diecie pokarmy roślinne: szczyty warzyw i sałaty, liście łopianu. Otrzymują białko z następujących pokarmów: mączka rybna, jaja kurze lub gammarus.

Woda jest niezbędna do normalnego rozwoju takich owadów, dlatego zamiast pijaka umieść zwilżoną gąbkę w pojemniku.

Największe insektarium znajduje się w moskiewskim zoo, gdzie świerszcze z powodzeniem hoduje się na żywność dla niektórych zwierząt i ptaków.